فلسفه‌ی استفاده از مصالح ترکیبی (کامپوزیت)، ترکیب بهترین ویژگی‌های دو یا چند مصالح مختلف  به منظور رسیدن به مشخصات مورد نظر به صورت بهینه و با کمترین هزینه می‌باشد. مصالحی که با یکدیگر ترکیب می‌شوند اغلب مصنوعی (synthetic) هستند اما در مواردی نیز استفاده از یک مصالح طبیعی به همراه یک مصالح مصنوعی می‌تواند مفیدتر باشد. ژئوکامپوزیت‌ها عموما کارکردهای زیر را فراهم می‌کنند:

فیلتراسیون، جداسازی، تسلیح، زهکشی و محافظت

برخی ژئوکامپوزیت‌های متداول به شرح ذیل هستند:

ژئوتکستایل – ژئونت : در این ژئوکامپوزیت ژئوتکستایل نقش لایه فیلتر و ژئونت عمل زهکشی را انجام می‌دهد. این ژئوکامپوزیت‌ها برای زهکشی و انتقال آب در خاک‌هایی که مشکل یخ زدگی و انتقال نمک در آن‌ها وجود دارد عملکرد بسیار خوبی دارند.

ژئوتکستایل – ژئوممبران : ژئوتکستایل‌ می‌تواند در یک یا دو طرف ژئوممبران برای افزایش مقاومت در برابر سوراخ‌شدگی، گسترش پارگی و مقاومت اصطکاکی شود.

ژئوممبران – ژئوگرید : از آن‌جایی که ژئوممبران و ژئوگرید اغلب از مصالح مشابهی ساخته می‌شوند (مانند پلی‌اتیلن)، می‌توان برای ایجاد یک لایه نفوذ ناپذیر و با مقاومت کششی بالا از آن استفاده کرد.

ژئوتکستایل – ژئوگرید : ژئوتکستایل نابافته می‌تواند با اتصال به یک لایه ژئوگرید زهکشی را در صفحه فراهم کند و ژئوگرید نیز مقاومت کششی را فراهم می‌کند. از این ژئوکامپوزیت در تسلیح دیوار و شیب‌های خاک مسلح به عنوان زهکش داخلی در خاکریزهای با نفوذپذیری پایین استفاده می‌شود.